Każda wczorajsza myśl, która zaniechała oddania się na służbę miłości i zrezygnowała z podjęcia decyzji, by wynieść się z okrutnego świata ludzi umarłych, zostawi ślad w ludzkim sercu, stworzy, powiedzmy, mikrorysę, która przerodzi się w potężne pęknięcie albo inaczej, złoży w nim kamień boleści, który z kolei będzie ciężarem nie do zniesienia. Ludzkie zwierzę przygniecione tym zawaliskiem nie będzie w stanie oddychać górskim i rześkim powietrzem wolności ani wznosić się na wyżyny swej aktywności, jakby ktoś usiadł na nim, ograniczając swobodne oddychanie oraz kontemplowanie natury wszechświata.
