Kiedy ja krok po kroku
przemierzam w ciemności
niezbadane lądy -
nowe, żyzne tereny odkrywam,
by ziarna poznania nie padały
na wyjałowiony grunt -
Oni pytają:
Czemu się nie uśmiechasz?
Czemu jesteś taki poważny?
Bywały dni, gdy popadałem
w konsternację, siliłem się
na tłumaczenia, lecz odkąd
dowiedziałem się, że cierpię
na autyzm, milczę...
nad przepaścią ludzkiego
doświadczenia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz