Regulamin oraz idea konkursu "Metafizyczny Tekst Poetycki" - edycja III

1. Ogólnopolski Konkurs – „Metafizyczny Tekst Poetycki” ma być imprezą cykliczną, organizowaną co pół roku. Konkurs ma charakter otwarty, mogą w nim brać udział wszyscy niezależnie od zrzeszeń, miejsca zamieszkania, przynależności do związków i stowarzyszeń twórczych.
2. Warunkiem udziału w konkursie jest przesłanie do 20. 05. 2018 jednego wiersza (niepublikowanego i nienagradzanego wcześniej) w formacie odt, doc, docx na adres: konkurs@interia.com
3. W temacie maila należy wpisać: „konkurs”
4. W treści maila proszę wpisać: dane osobowe, imię i nazwisko oraz telefon kontaktowy.
5. Jury w składzie: Jerzy Kaśków (@strefa.zrzutu.metafizyki) oraz Stina Novakowska (@stina.novakowska) przyzna tylko jedną nagrodę pieniężną w wysokości 150 PLN oraz nagrody książkowe dla autorów wyróżniających się tekstów poetyckich.
6. Rozstrzygnięcie konkursu nastąpi nie później niż 01. 06. 2018.
7. Laureat oraz osoby wyróżnione zostaną poinformowani o werdykcie drogą telefoniczną.
8. Werdykt (wraz z publikacją wiersza) zostanie ogłoszony na stronie (fb) Jerzy Kaśków (@strefa.zrzutu.metafizyki).
9. Nagroda finansowana zostanie przekazana zwycięzcy w formie przelewu na konto bankowe. Nagrody książkowe zostaną wysłane pocztą.
Serdecznie zapraszamy do udziału w konkursie

Idea Konkursu:
(frag. eseju „Twórczość – Kocham ludzi, tylko oni jeszcze tego nie wiedzą”, Jerzy Kaśków, „Chrystusin”, wyd. Miniatura, Kraków 2016)

Idea umysłu jest promocją wartości, jakich (?), nie wiemy, bo twórca nie mówi nam jeszcze, co zauważył, co on sam zamierza nam objawić, jednak nie musimy i nie chcemy na to pytanie odpowiadać. To kwestia wolności twórcy. Chcielibyśmy jednak żywić przekonanie, że cel nie uświęca pewnych środków, póki co są to płonne nadzieje, lecz z pewnością nie można się godzić na publiczne uzasadnienie czynów twórczych – swoistej anatemy o percepcji mechanicznej – rzucanej przeciwko nieporadnej (nieprzystosowanej do obrony) jednostce lub społeczności.
Człowiek traci dziś na znaczeniu, blednie w niemal każdych okolicznościach, w żadnym razie nie jest to świat osobowości, które potęgują wiarę w ożywczą siłę wyboru wolności – wyrazisty i wchodzący w relację z ludźmi rewelator wyobraźni i talentu, a jakiekolwiek zmiany są wymuszane na nim przez świat zewnętrzny jak wszelkie zmiany mód, które są jedynie możliwością dla upodlenia aspektu twórczego człowieka. Bo zaiste chodzi nam o to w twórczości, by nie stać się produktem cywilizacji, lecz aktywnie wpływać na jej rozwój. Być człowiekiem twórczym to znacznie więcej, niż się powszechnie sądzi. Założyć mundur człowieka – dla zaszczytu. Dla satysfakcji bycia nim, jest w istocie celem samym w sobie i głęboką potrzebą tej epoki.